Travmanın etkileri olayların kendisinde değil, bedenin ve zihnin olayları nasıl kaydettiği ile ilgilidir.
Kompleks travma genellikle uzun ve sürekli bir biçimde, genellikle yaşamın erken dönemlerinde meydana gelen travmatik olaylardan kaynaklanır.
Kompleks travma genellikle insanlar tarafından, destekleyici ve koruyucu olması gereken ve mağdurun kaçma şansının neredeyse hiç olmadığı bakıcılar ve bağlanma figürleri tarafından uygulanır.
Tedavi edilmeyen travma, başkalarıyla olan bağlarımızı yalnızca etkileşimsel anlamda değil, aynı zamanda ilişkilerin amacını ve duygusal yakınlıklarını da zayıflatma eğilimindedir.
İlişkilerde tedavi edilmeyen travmanın bedeli, yalnızca kişinin doğrudan bağlanma ilişkilerine değil, aynı zamanda sosyal ağları ve topluluklarıyla olan ilişkilerine de genellenebilir. Bu, travmadan kurtulanların duygusal yakınlık özlemi duymalarına, ancak aynı anda yakın ilişkilerinden geri çekilmelerine neden olabilir.
