Günümüzde çalışan annelerin sayısı gittikçe artmaktadır. Gününün büyük bir kısmını işte geçiren anneler, çocuklarının bakımı için pek çok yola başvururlar. Gündüzleri çocuğu bir kreşe bırakmak, bunun en yaygın olanlarındandır. Bazı durumlarda ise, bir anneanne veya babaanne, bir komşu veya ücretli bir bakıcı da çocuğun bakımını üstlenebilir. Bu yollardan genelde en uygun olanı, çocuğun kendi evinde anneannesi veya babaannesi tarafından bakılmasıdır. Böylelikle çocuk hem kendi evinden uzaklaşmamış olur, hem de güvenilen bir aile büyüğü tarafından çocuğun bakımı gerçekleştirilmiş olur. Çocuk kendi evinde kalabildiği için, akşam da anne babası çocukla vakit geçirmeye fırsat bulur. Çocuğun hafta içi büyükannesinde kalıp hafta sonları eve getirilmesi veya her zaman büyükannenin evinde kalıp anne babanın uygun olduğunda oraya gidip çocuğu görmesi çok fazla tercih edilmemesi gereken bir yoldur. Eğer çocuk kendi evinde olursa, anne baba yoksunluğunu daha az hisseder. Çocuk büyükanne tarafından büyütülüyorsa, ihtiyacı olan ilgi ve sevginin eksikliğini çok fazla hissetmez.
Çocuğun sevgi, ilgi ve güven ihtiyacı vardır. Sevgi ve şefkat, ilk olarak anneden hissedilir. Anne çalışıyor olsa bile, kalan vakitlerinde mümkün olduğunca çocuklarıyla etkili vakit geçirmeli ve onlara zaman ayırmaya özen göstermelidir. Annenin çalışmadığı vakitlerde çocuğuyla yeterince vakit geçirmesi, çocuğun annenin işte olduğu süre ile daha kolay baş edebilmesini sağlar. Yeterli sevgiyi ve ilgiyi hisseden çocukta güven duygusu gelişir. Çocuğun kendini güvende hissetmesi, özgüven gelişimine önemli ölçüde katkıda bulunur. Annenin işten kalan vakitte çocukla ilgilenmesi, onun sadece fiziksel ihtiyaçlarını karşılaması demek değildir. Çocukla kurduğu duygusal ilişkiyi geliştirmek için onunla yakınlık kurmalı ve onu dinlemelidir. Önemli olan, çocukla geçirilen vaktin niteliğidir. Çocuğun anneyle geçirdiği belirli süre içerisinde aldığı doyum, kurduğu yakınlık, ihtiyaçlarının karşılanması çocuğa kendini daha iyi hissettirecektir. Bazı çalışan anneler, çocuklarıyla yeterli derecede vakit geçiremediklerini düşündükleri için onların her istediğini yapmaya ve almaya çalışırlar. Ancak bu durum, çocukta bir süre sonra tatminsizlik yaratabilir. Sınırlı süre de olsa anneyle çocuğun birlikte geçirdiği özel bir vakit, çocuğa alınan tüm bu hediyelerden daha iyi gelecektir.
Çalışan annenin olduğu ailelerde, baba desteği de çok önemlidir. Babanın hem ev işlerinde hem de çocuğun bakımda sorumluluk üstlenmesi, annenin üstündeki yükü azaltacak ve bu da çocuğa olumlu yansıyacaktır.
Uzm. Klinik Psikolog Cangül Tokmaktepe
KAYNAKÇA
Aktaş, Y. (1994). Çalışan Anne ve Çocuğu.
Aydoğmuş, K., Baltaş, A., Baltaş, Z. ve ark. (1990). Ana-Baba Okulu.
Teber, M. (2015). Annenin Ruh Halleri.
